Κρανάκη, Μιμίκα

(Λαμία 1922 –). Νομικός, φιλόλογος και λογοτέχνης. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μουσική στο Ωδείο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές της στη φιλοσοφική σχολή του πανεπιστημίου της Σορβόνης, όπου αναγορεύθηκε διδάκτορας. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1945 και σταδιοδρόμησε αρχικά ως ερευνήτρια στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας (1949-57) και στη συνέχεια ως καθηγήτρια στη γερμανική σχολή του πανεπιστημίου Ναντέρ του Παρισιού. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία. Στα γράμματα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1947 με το μυθιστόρημά της Contre-temps. Ακολούθησε το Τσίρκο (1950), το οποίο περιλαμβάνει τέσσερα διηγήματα (Το ξενοδοχείον η περιποίησις, Το σπίτι των ανθρώπων, Το Τσίρκο και Όταν καπνίζει ο λουλάς), και στη γαλλική γλώσσα τα έργα της: Grèce (1955), Iles Grècques (1956), Méditeranée (1957), Grèce Byzantine (1962) κ.ά. Αποσπάσματα έργων της περιέχονται σε σχολικά διδακτικά βιβλία.